جنبش (واژه واژه حرف دل)

افتتاحیه ای کوتاه و ایستاده

یادداشت‌های پراکنده از دیدار با کشور چکمه پوش (روز دوم)

پس از صبحانه ای تقریباً مفصل و گپ و گفتی ارزشمند با آقای میرمهدی (از تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش قم) ، هنوز فرصتی تا گشایش نمایشگاه باقی بود و به اتاق بازگشتم و با سفارش اینترنت یک ساعته (به بهای 3 یورو) اخبار حوزه فرش و اقتصاد را رصد و ایمیل هایم را چک کردم.
از پذیرش هتل درخواست تاکسی کردیم و دقایقی بعد بانوی زیبارویی سوار بر تویوتایی شاسی بلند به استقبالمان آمد ما را به نمایشگاه (فی یرا/Fiere  ) رساند و 11 یورو (با تلفظ آنان: ای رو) طلب کرد. به محل نمایشگاه که نزدیک می شدیم، گروه های پرتعداد نوجوانان و جوانانی را می دیدیم که در کناره خیابانها در حرکت بودند و چیزی شبیه دسته های راهپیمایی را تداعی می کردند. از بانوی راننده پرسیدم چه خبر است؟ اینان به مدرسه و دانشگاه می روند یا به تظاهرات؟ که پاسخ داد نمایشگاه ویژه معرفی مشاغل برپا شده است و این گروه ها برای بازدید از این نمایشگاه و انتخاب آگاهانه شغل و رشته تحصیلی راهی آنجا هستند.
با ارایه کارت مهمان ویژه وارد نمایشگاه شدم. نمایشگاهی که بهای بلیت ورودی آن با یک وعده ناهار یا شام 100 یورو و بدون پذیرایی 35 یورو بود و آشکار است که مخاطبش را از میان مایه داران برمی گزید.
این نمایشگاه هرساله در یکی از شهرهای شمالی ایتالیا برگزار می شود و برترین برندها و نام های تجاری کالاهای لوکس اروپایی در آن حضور می یابند. انواع خودروهای لوکس، قایق های شخصی، کیف و کفش و پوشاک دست دوز، جواهرات، سونا و جکوزی، تزیینات و دکوراسیون داخلی منازل و... از جمله مواردی است که برای نمایش و فروش در این نمایشگاه عرضه می شود و امسال مرکز نمایشگاهی ورونا در 3 سالن ویژه خود این محصولات را در 3 بخش آثار کلاسیک (Classico) ، ابتکاری(Innovativo) و زرق و برق دار (Flamboyat) به نمایش درآورده بود.
این اشاره هم خالی از لطف نیست که ایتالیا از نظر توسعه اقتصادی به دو منطقه شمال و جنوب تقسیم می شود که نیمه شمالی از پیشرفته ترین مناطق اقتصادی، صنعتی و تجاری اروپا به شمار می آید و از همین رو شهرهای شمالی این کشور به میزبانی چنین نمایشگاه هایی برگزیده می شوند.
آیین گشایش نمایشگاه رآس ساعت 11 به صورت ایستاده در فضای باز ورودی سالن اصلی برگزار شد. در این افتتاحیه کوتاه و سرپایی، خبری از سخنرانی های طولانی و مستمعانی پرتعداد نبود. شهردار ورونا، یکی از نمایندگان مجلس ایتالیا، نماینده استانداری ونتو، نماینده وزارت فرهنگ ایتالیا، رییس مراکز نمایشگاهی شمال ایتالیا و رییس نمایشگاه کالاهای لوکس هر یک در حد چند جمله مختصر نسبت به برگزاری چنین رویدادی ابراز علاقه کردند و سپس با بریدن روبان به بازدید از غرفه ها و پاسخ گفتن به پرسش های خبرنگارانی پرداختند که حضورشان پرشمار بود.
در فاصله این بازدید و تا رسیدن به غرفه های فرش ایرانی تلاش کردم با تک تک این مقامات گپ و گفتی داشته باشم و درباره فرش دستباف کشورمان، ویژگی های منحصر به فرد آن و چگونگی تعامل و همکاری در بهره گیری از ظرفیت های دوسویه برای عرضه فرش ایرانی به مخاطبان ایتالیایی رایزنی کنم. (و البته ناگفته نماند که دوست همراهی که خود علاقه مند به فرش ایرانی بود سهمی به سزا در ترجمه مطالب به زبان ایتالیایی داشت).
مقامات محلی که از برابر دیگر غرفه های حاضر در نمایشگاه به سرعت عبور می کردند، در غرفه های ایرانی درنگ کرده و زبان به تحسین دستبافته های کشورمان گشودند و کتابی سه زبانه و مزین به تصاویر بافته های کهن سرزمینمان را پیشکش ایشان کردم.
انگار بازدید از همین سالن اصلی برای مقامات کفایت می کرد که پس از گرفتن چند عکس یادگاری در غرفه های ایرانی، راهی ضیافت ناهار شدند.