جنبش (واژه واژه حرف دل)

به کجا چنین شتابان؟!

کاش همه این­ها در خواب باشد. رویا که نیست اما کاش از آن کابوس­هایی باشد که هر اندازه طولانی به نظر می­رسند، سرانجام پایان می­یابند و چشم می­گشایی و آرام می­شوی که هرچه دیده ای وهم و خیال بوده است و دور از واقعیت.
کاش شایعه باشد. از آن دست شایعاتی که می­آیند و در کوتاه زمانی کلاغی را چهل­باره تکثیر می­کنند و اندکی بعد هم به آسانی فروکش کرده و واقعیت رخ می­نمایاند.
کاش دروغ باشد. دروغی که با همه تلخی و ویرانگی و دردی که به جان­ها می­ریزد، فرجام کار رسوا خواهد شد و شیرینی راستی را نمایان خواهد ساخت.
نمی­توانم باور کنم. از هنگامی که چنین خبری را شنیده ام موجی مضطرب درونم را زیر و رو می­کند. له شده ام. سردرگمم. شرر به جانم افتاده است. دلم آشوب است.
حمله به پایگاه پیر محبوبمان؟ یورش به واژگانی که سرشار از خاطرات ناب سالیان پیش ماست؟ حسینیه؟ جماران؟ بیت امام(ره)؟ آن هم در شب عاشورا؟ در میانه مجلس ذکر سوگواری حسین(ع)؟ آن هم به نام دفاع از رهبری؟
خدایا ما را چه می­شود؟!!!!!
چه از جنس کابوس، چه دروغ و چه شایعه، هرگز چنین مبادا.