هراس من از شادي مردمان نيست. از له شدن غرور مرد در برابر خانواده اش است. بيمناكم از فاصله هايي كه اگر به عدالت پر نشود جز با عقده و كينه پر نخواهد شد و از بذر كينه هم جز درخت نفرت نمي رويد كه اين درخت ميوه اي جز عداوت ندارد! ترس من از حرامي نيست. از حلال شدن حرامها و حرام شدن حلالهاست. بيم من از بيگانه و دشمني هايش نيست. از خويشهاي غافل است. از گريه هايي كه به گوش نمي رسد و بغضهايي كه نشكفته در گلو مي ميرد. هراس من از بي خبري است كه غافلمان مي كند از همسايه مان كه نه ناني براي خوردن مي يابد و نه ايماني براي برپا ايستادن.