آگاهي لازمه و مقدمه عمل است بي هيچ ترديدي، اما گاه دانسته ها چنان از پس پرده به در آمده، تاريكي ها روشن مي شوند به قوت و قدرت و فراگيري، افشاگري ها آنقدر متداول و همه گير مي شود، و... كه گمان مي كنيم كه پس فرجام كسي قيام خواهد كرد عليه پلشتي ها و فريب ها، سرانجام كسي برخواهد خاست عليه اين همه كژي و ناراستي، بالاخره كسي به واكنش مي پردازد عليه اين كنشهاي نامطلوب و منتظر مي مانيم به اميد دستي كه در آيد، چه از پس پرده غيب باشد چه از دل جامعه. قصد من از اين يادداشت، تنها تلنگري بود بر رخوت حاصل از چنين ديدي و هشدار به خود كه آگاهي بدون عمل، همان حكايت عالم بي عمل است و زنبور بي عسل.