نغمه شاد از سازي بر مي آيد كه آرشه اي خوش بر آن كشيده شود. زير دندانه هاي اره دوسر فقر و بي عدالتي كه به جان جنگل سر سبز انساني افتاده است، جز فرياد مرگ رگي كه در اعماق جان آدميت از هم مي گسلد، در انتظار چه مي توان بود؟