با نکته سنجي و ريز بيني قابل توجهي نوشتيد. سپاس از قلم شيوايتان. در آخر اين پست به نکته جالبي در مورد سبک و سياق گدايان اشاره کرديد که گاهي مي توان از اين دست گدايان را در اينجا نيز ديد که با نواختن موسيقي و يا ترانه سرايي توجه رهگذران را به خود جلب مي کنند ولي خب، کم هستند و آنانکه ناله هايشان گوش فلک را پر کرده، بيشترند و چه وقيح و زشت ناتواني خود را به منصه ظهور مي گذارند.
تصور آنجا که نوشتي "احساس کردم در فضاي روم باستان گام نهاده ام" و نيز انتظار گلادياتورها،حس شعف برانگيزي است که مايل شدم در آن فضا قرار گيرم